Broker Forex

Rynek walutowy nie jest rynkiem scentralizowanym. Oznacza to, że kupujący i sprzedający nie spotykają się jak na giełdzie w jednym punkcie – handel walutami odbywa się równolegle na wielu rynkach, do których dostęp może oferować broker Forex. Kurs z platformy jest jedynie odwzorowaniem kursu tworzonego przez największe instytucje, które wymieniają się między sobą walutą. Głównymi podmiotami odpowiedzialnymi za walutę danego kraju są Banki centralne które odpowiadają za płynność i wymianę walut. Cena stanowi jedynie punkt odniesienia dla innych inwestorów uczestniczących w handlu walutami, czyli dla mniejszych podmiotów. Gdzie w tym łańcuchu jest nasze miejsce? To wszystko zależy od modelu egzekucji zleceń, który posiada nasz broker.

Modele egzekucji zleceń

1. Broker Market Maker (MM)

Pierwszym rodzajem jest tzw. Market Maker. Nazwa ta jest owiana złą sławą w środowisku forex natomiast jak naprawdę działa? Przede wszystkim jest to najbardziej popularny model. W dużym skrócie, broker tworzy dla nas rynek, więc jednocześnie jest drugą stroną transakcji, którą uprzednio dealing desk musi zaakceptować. Nasza strata oznacza zysk brokera. Często traderzy maja obawę przed wyborem marketmakera, bojąc się nieuczciwych praktyk. Oczywiście, istnieje ogromna ilość instytucji która żeruje na naiwnych klientach,. Natomiast tak naprawdę, wystarczy że broker MarketMaker opiera się na statystyce i nie musi ingerować w transakcję zawierane przez inwestorów. Czemu? – proste, bo większość i tak straci. Market Maker ma swoje oczywiste zalety. Przede wszystkim umożliwia otwieranie bardzo małych pozycji (tzw. Mikrolotów/nanolotów). Market Maker oferuje równie często stały spread – bardzo korzystny w przypadku początkujących graczy. Dla takich osób będzie równie ważna kolejna cecha market makerów: ochrona przed ujemnym saldem – nie stracisz więcej niż wpłacisz.

2. Broker ECN

Drugi model realizacji zleceń to ECN – Electronic Communication Network i jest to model, który w znacznym uproszczeniu umożliwia klientom brokerów udział w realnym rynku wymiany waluty. ECN jest tylko pośrednikiem, pomiędzy nami a dostawcą płynności (inni gracze, banki, instytucje). Nasze transakcje są dla brokera anonimowe.

Brokerzy ECN posiadają jednak także pewne wady – ograniczeniem tego modelu jest funkcjonowanie wewnątrz jednego systemu. Systemu danego brokera co może generować rekwotowania oraz różnice kursowe w stosunku do innych modeli. Spread na ogół niższy niż w przypadku MarketMakerów, w okresie mniejszej płynności – np. w Sylwestra, ale również w okresie nocnym w Europie tuż przed sesją Azjatycką gdzie płynność jest na minimalnym poziomie, i w tych wypadkach spread może kilkukrotnie wzrosnąć. Należy zaznaczyć, że ten model w przeciwieństwie do MarketMakera nie chroni przed ujemnym saldem.

3. Broker STP

Pomiędzy ECN a MM występuje model pośredni – STP, który zdobywa coraz większą popularność wśród świadomych inwestorów. W założeniu broker ten również ma tylko i wyłącznie pośredniczyć w handlu i przekazywać nasze zlecenia do dostawców płynności, z tą różnicą, że nie robi tego w przeciwieństwie do ECN w ramach zamkniętej sieci. Klienci brokera STP nie biorą również udziału w tworzeniu rynkowego arkuszu zleceń.

Dużym problemem jest fakt, że nazwa STP nie jest prawnie chronionym znakiem, więc jest często nadużywana przez brokerów jako chwyt marketingowy. Brak konfliktu interesów brzmi kusząco dla klientów, natomiast często nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością.

4. Broker MTF

W Polsce pojawia się jeszcze jeden model: MTF. Porównywany jest często do giełdy ponieważ posiada podobną strukturę, różnica polega na tym, że MTF nie oferuje centralnego modelu rozliczeń. MTF podobnie jak ECN pozwala nam na uczestniczenie w realnym rynku forex, natomiast robi to w inny sposób.

Dostawcy płynności w MTF przesyłają jedynie zlecenia ‘Limit’ do arkuszu zleceń. Mówiąc prościej oznacza to, że gdy zlecenie klienta dotrze do brokera , bedzie one zrealizowane natychmiastowo ( po cenie widocznej na platformie. W przypadku ECN zlecenie musi dodatkowo zostać zrealizowane z dostawcami płynności którzy posiadają możliwość modyfikacji ceny – co można zauważyć poprzez rekwotowania i poślizgi cenowe. Model MTF również nie chroni przed ujemnym saldem.

Brokerzy DD i NDD – gdzie leży różnica?

W Internecie możesz spotkać również podział brokerów na DD (z Dealing Deskiem) i NDD (bez Dealing Desku). Na czym polega róznica?

Broker z Dealing Deskiem jest to model, w którym broker działa jako animator rynku czyli kieruje wszelkie zlecenia na tzw. Dealing Desk, gdzie następuje kwotowanie do stałego spreadu. Broker tego typu zarabia zarówno na Twoim zysku, ale również wtedy, gdy przegrywasz. Broker tworzy „drugą” stronę zlecenia, natomiast trader tak naprawdę nie widzi realnych cen, które w danym momencie istnieją na rynku, a to pozwala na dowolne manipulacje kursem. Analogicznie, broker NDD nie animuje rynku a wszelkie zlecenia są realizowane bez jego ingerencji.

Jakiego brokera Forex wybrać?

Wybierając brokera powinniśmy przede wszystkim zacząć od określenia jasno zdefiniowanych potrzeb. Pomoże nam w kilka pytań:

-jakie jest moje doświadczenie na forex
-czy znam zasady rynków walutowych/CFD i czy akceptuję ryzyko wyższej straty niż wynosi mój kapitał
-jaki depozyt mogę przeznaczyć na inwestycje
-na jakim interwale czasowym zawieram transakcje
-na jakich instrumentach handluję
-czy umiem język angielski (proces założenia rachunku/reklamacje/wsparcie)
– w jakiej walucie prowadzę rachunek i w jakiej rozliczam się z fiskusem, czy nie stanowią problemu przewalutowania

Po odpowiedzi na powyższe pytania należy szukać wyłącznie brokerów Forex, którzy spełniają wszystkie priorytetowe dla Ciebie warunki. Należy pamiętać, iż wybierając brokera Forex nie należy chodzić na kompromisy – te zazwyczaj zawsze kończą się przykrymi niespodziankami.